Czytam wiele poruszających książek a jednak rzadko przy czytaniu mam łzy w oczach. Pilecki. Śladami mojego taty, to właśnie jedna z tych książek, które nawet podczas opisywania powodują wzruszenie.
Rotmistrz Witold Pilecki jest dla mnie największym polskim bohaterem. Jego historia jest dla mnie wyjątkową inspiracją. Noszę koszulkę z jego zdjęciem. W trudnych chwilach staram się o Nim pamiętać. Nieraz opowiadam o Nim przyjaciołom z zagranicy…
Ta książką głęboko mnie poruszyła. Wcześniej czytałem już bardzo dobrą biografię o Pileckim Adama Cyry, natomiast ta jest dużo bardziej osobista – zawiera wypowiedzi Andrzeja Pileckiego, syna rotmistrza który z ekipą filmową odwiedza miejsca gdzie był Pilecki.
Choć rotmistrz poświęcił całe życie dla ojczyzny i większość czasu nie było go w domu to jednak zdołał okazać swoim dzieciom miłość, pisał do nich listy, wiersze, uczył godnych postaw. To jest wyjątkowe i wzruszająco opisane w książce.
Śledząc losy rotmistrza możemy też poznać historie bardzo wielu osób, które go spotkały i które są mu wdzięczne. Co fascynujące, żadna z nich nie potrafi wskazać słabych stron Witolda Pileckiego. Nie będzie przesadą jeśli napiszę, że był to bohater bez skazy. A jednocześnie taki ciepły, pogodny, kochający. Myślę, że nie byłoby to możliwe bez głębokiej wiary, o czym zresztą książka wspomina…
Książka zdecydowanie warta przeczytania.
Czy książki mogą przemieniać życie?
Moje na pewno. Jeśli 25 maja będę w Warszawie to wybiorę się upamiętnić jego śmierć. A może raczej ofiarę – bo jego życie budzi się na nowo I będę o Nim uczyć swoje potomstwo. I będę starał się mieć go za swój wzór.
Cześć Jego Pamięci!
